geldiğimde kurulmuştu çoktan pazar
unutulmuş sokaklardan geçtim sonra müziklerinizden
gördüm plastik hallerinizi uzağınızda biçimdim
sabık bir dinin son ayininden kaldım zamanınıza
herkesin yarasını yarıştırdığı bu zamanda
geldim sizden ayna olmaya
saçlarınız için değilim
kılığınız için hiç değil
bir sır var suratlarınızda
yüzümden anlatmaya geldim
vikinglerin öfkesi ezidilerin çığlıkları
toprağın uzun acıları çakılı vücudumda
çıktım unuttuğunuz ölüler zamanından
ve
geldim
sessizliğin kabullenişini yıkmaya
tükürmeye geldim aynalardan
sindirmeden geçmiş yaptıklarınızı
ve
olmaya
geldim: hiçbir şey !
acının düştüğü ilk yer hala sıcak
Recep Özgen
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder