açıklanamaz bırakılış, akışın dışında kalma
içime doğru gerinen çit ve sınır
dilsizlik yakıntıları! insanın anlam arayışı
yok edilemeyen istekler, olmayış hazzı
tükeniyor uzak hevesim. bir mektup
yazmalıyım son çırpınışlarımla:
akış, yok ederken zarafeti ve farkı
içindeydim onun. çağın döllediği
statü belirleyici aksesuarlarla,
ilksöz’den beri ayrı sınıflarla,
sıkıştığım yer oydu.
büyük bir hızla etrafımıza yayılan gerçek
önemsiz kılınışı okyanusun, telef oluşun
bazı şeylerin maddiliği bunun yanında
siyasi partiler tepkisiz meclisler ısınmayan odam
nasıl kabul edebilirler beni gelsem tüm çıplaklığımla
hayır
yine yeryüzü tiksintisi, matematik uykuları
yine de bitimsiz dağılır adına tozlarım
Yiğit Kerim Arslan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder