Ses çıkar
çünkü ses içinde yaşamak barındırır
durmak cansızlaştırır nesneyi her bir es geçişten faydasız
hevesini kavgadan çıkarmak durduğun yerde aramaktan daha sahici
bu yumak istemiyor midene bir ıslaklık daha göndermeyi
gırtlağını söküyor acı kanserden korkarken billboard karizması doktor reflü diyor, çık.
zararsız görünebilir insan ama silah boşken de tehlikelidir
ganja hangi avucumda sorunca sana
değil umurumda bilinmezlik elbet duyar kulak kalpazanlığı
erkek olmak hücreden yumruğa sofistike heriflerin midesine cuk
kontrolsüz yaşam aynı kilometrede takılmış hız panelinden farksız
asfaltı yalan bir offroad sürücüsü
elinde bira ağzında yıllanmış puro
çaresizliğimi tetikliyor kaybettiğim hevesimi nerede arayacağımı bilememekte
ne sandın
vardır her tutan gıcığın bir melodisi
olmaktansa teslim istifra ettim üzerine kendini geçemeyen şiirlerin
hırçınlık yaratmadım öğrenmek tekrarın farklı bir yüzü
alakası çok söylediklerimle anlattıklarımın arası
bırak dinlenmeyi boş hevesler için okurken bu şiiri çal bir ıslık
Hamdi Oğulhan Tünay
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder