havalı kadınlar kış günü güneş gözlüğü takarlar
erkekler büyük karton alışveriş paketleri taşır
dükkanların vitrinlerinden yayılmış sağlıklı kediler bakarken
göz ucuyla ucuza kahve içilebilecek bir yer ararım
kabile halinde gezen zengin araplar gizemli bir soru sorar
burada eskiden daha fazla söğüt ve şair vardı
neredeler utangaç hafızalarıyla hangi alışveriş merkezinde
toprağa öfkeli seçim araçları ey ayıbedenler
bırakın artık stadyumlara iyimser bayraklar doldurmayı
bırakın şu şımarık bunak konservatuvar hocalarını
dar kaldırımlar yetiştirmek için kuruldu bu hükümet
sizler o dövüşen kuşağın zekatı bile değilsiniz
işaret eden parmağın tırnak kirlerine takılıp kalmışsınız
hepinizi şahit yazacaklar bu ahmak kavga için
başınız koltuk altında biz neyi kaçırdık diye soramayacaksınız
çünkü vapur tam iskeleye yanaşırken
para üstü vermeyi geciktiren limon sıkacağı satıcısı
hayatın vitaminlerini hatırlatacak martı dışkılarına bakarken
yalnız değil su için şehrin kapıları kalmamıştır artık
ne yani ama biz vergi veriyoruz mu diyeceksiniz
ölümsüz olduğumuzu unuttuk en başından beri
ölümün ve her şeyin bir mekanda gerçekleştiğini
mekanlara biletle girildiğini ve intiharlara öğrenci indirimini
elinizdeki akıllı şey yüzünden baş parmağınız büyüyor bayım
siz hala çok gezen çok okuyan tavuk peşindesiniz
ben yeni bir küskünlüğün peşindeyim kurmacaya karşı
hak etmediğiniz bir yanlış anlamanın sebebiyim
kapıları söktünüz bilerek yaptınız bunu boyun eğerek
sözde bireysel teamülleri kucaklayan bir kalkan için
ve kalkan yok artık çırılçıplağız lüfer hak getire
hiçbir zaman koşamayacağınızı bildiğiniz için ayaklarınıza sıktınız
bu nasıl bir aptallıktır ki koşmak isteyen çocukların rüyalarına
kutsadığınız erdemli değneklerinizi bağladınız
kapıları dışarı çıkmak içindir sandınız ah sabi somutlar
içeri girmeye koşan onlarca atı evin içinde bıraktınız.
Fatih Kök
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder