Biraz Daha Sıkarsam Muştayı

avuçlarım hors sevgilim fakat no'one knows
kılıçlarımı biledim rahat gezelim diye caddelerde
bir lamba bile yoktu belediye arabalar alıyor
annem sabah o caddede yemenîler satıyor
gözlerim ufuk sevgilim kirpiklerim orman
neden bir konak var üzerinde sevgilim no'one knows
when you touch my chest sevgilim ona
çeyrek kala tam
dokuz kırkaltı orda büyükçe bir daisy grows
biraz daha sıkarsam muştayı avuçlarım kanayacak
ama sevgilim bu sokağa biraz lamba gerekir
niye ayırsın ki musa bizi nil'e de hiç benzemeyiz
biz sadece akarız sevgilim this is madness
cennete beş basamak uzaklıklarda öldüm ben
üst katımda sen uyuyordun bizi boticelliler çiziyordu
karanlık ve allahsız sokaklardan geçerken biz
this is madness varoluşun en güzeli kollarımı sıkıyordu
sen anlıyorsun diye güzel değil bu kainat-ı ekber
anlamak yetmiyor bilmeye sevgilim meryem'i dinle
öldüremezler sırf değiyor diye dilim diline
konuşmuyoruz diye bize lal diyemezler
avuçlarım takograf ki kaydeder kilometreleri
vitesim sekize kadar yükselir it sounds awkward
tek başıma yeterim kainatın midesini gıdıklamaya
artık sen ne sigara verirsen içiyorum my holy award

bundan böyle benim göğsüm yemyeşil bir koru
bundan böyle benim dizim kıvrılmış bir körfez
koy bak kulağını birileri tıngırdatıyor tamburu
avuçlarım bir annenin avuçları bak mum dikiyor herkes
omzum bir babanın omzu, gözlerim abi gözü
o caddeden geçerken sırtımı yırtsaydın bir kez
ve içimden allah'ın ışıkları çıksaydı şiddetle ve grekçe
avuçlarım demirleri ala boyamazdı son kez
bir kusarsam dinyeper nehrini kusarım baştan başa
ima such a poor boy dualarım kabul bile olsa
ama bu kainat başıma sülfürlü yağmurlar da yağdırsa
sevgilim benim barakama allah katında gökdelen derler
üç kere ağzıma üç kere burnuma attığın bu yumruk
beni tarih sahnesinde asimetrik bileyler
abileriniz abi değil sizin biliyorum one hundred percent
sentetiği bırakın çeşme suyuna başlayın artık beyler
sen gelene kadar gülmüyordum ben bir kere bile
sen geldikten sonra ağzım kardeş oldu kulaklarımla
sonra ben geldim muştalarım ve beddualarımla
dirseklerim bir sahil şeridinin dirsekleri oh gosh
damarlarım bir denizden yeni çıkmış on kulaç
şimdi sokaklar aydınlanıyor içimizdekilerle
ve binlerce isa çıkıyor merdivenlerden cennete doğru
avuçlarım bunları duymasa bile~

Ozan R. Kartal